Een werkplek vol vuurwapens en kogelgaten

Wanneer een vuurwapen aangetroffen wordt, en deze heeft een relatie met een schietincident, gaat het vuurwapen voor onderzoek naar het NFI als de Officier van Justitie dit nodig vindt. “Het onderzoek aan vuurwapens gebeurt pas na al het andere onderzoek, zoals bijvoorbeeld DNA-onderzoek”, vertelt Marlies Bestebreurtje, onderzoeksmedewerkster bij het team Wapens & Werktuigen. Dit omdat de onderzoekers de sporen dan niet beschadigen.

Het vuurwapen kan op de plaats delict al gevonden worden, maar ook pas na een aanwijzing. Vuurwapens die opduiken bij een huiszoeking of bij een doorzoeking in bijvoorbeeld een auto gaan naar IBIS (Integrated Ballistics Identification System). Als de politie alsnog een link legt met een schietincident gaat het vuurwapen toch nog naar het NFI.

Referentiecollectie

Per jaar komen ongeveer 300 zaken zonder vuurwapen bij Wapens en Werktuigen binnen. Deze zaken gaan dan over bijvoorbeeld vergelijkend kogel- en hulsonderzoek. Er komen naast die 300 zaken zonder vuurwapen 200 zaken met vuurwapen binnen. Ongeveer 50 hiervan gaan over zaken met complexere vraagstellingen.

Het NFI beschikt over een grote referentiecollectie vuurwapens, opgeslagen in een eigen wapenkluis. Hierin zitten bijna 2500 vuurwapens. Deze vuurwapens worden voor allerlei doeleinden gebruikt. Denk aan opleidingen, wapentechnisch onderzoek en cursussen. “Maar ook als een onderdeel van een binnengekomen vuurwapen mist of als het merk of model niet bekend is.”

Wanneer een vuurwapen niet in de referentiecollectie zit, wordt deze waar mogelijk gekocht en opgenomen in de collectie. Ook kan het NFI het vuurwapen, welke is aangeboden voor onderzoek, aan het OM terugvragen voor opname. Zij bepalen wat met het wapen gebeurt. Vuurwapens gaan na onderzoek terug naar de politie, dit in opdracht van het OM. Wanneer een vuurwapen uit de referentiecollectie gaat, vanwege bijvoorbeeld veroudering, wordt deze vernietigd.

Schieten op de schietbaan

Wanneer proefschoten gelost worden, gebeurt dit op de schietbaan van het NFI. Vanwege de veiligheid wordt het vuurwapen geklemd in een schietbok. Achter een ruit wordt de trekker op afstand overgehaald. De proefschoten die zijn gelost worden vergeleken met kogels en hulzen die gevonden zijn op de plaats delict.

De schietbaan beschikt ook over een watertank. “Als de vraag gesteld wordt of de kogels en hulzen (van de Plaats Delict) afkomstig zijn uit het vuurwapen, dan zal de onderzoeker van de groep Wapens & Werktuigen met het vuurwapen proefschoten lossen” zegt Bestebreurtje. “Om de kogels onbeschadigd op te vangen, schiet de onderzoeker deze in een watertank. Het water beschadigt de kogels niet, zodat de sporen afkomstig van het vuurwapen in de kogels zichtbaar blijven. Het is ook mogelijk de kogels in een ander materiaal te schieten waarbij de kogel zijn energie in een ‘relatief’ korte afstand kwijtraakt. Dit is ook wat er gebeurt als kogels in water geschoten worden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan watten.”

Het onderzoek aan vuurwapens kan ook wapentechnisch zijn. Zo kan bijvoorbeeld de vraag gesteld worden of het vuurwapen bij vallen, slaan of gooien af kan gaan. Als aanvullend onderzoek nodig is na de proefschoten wordt het wapen door twee onderzoekers gecontroleerd op veiligheid. “Als het dan veilig is om uit de hand te schieten dan wordt dat gedaan. Als het niet veilig is doen we het niet.”

Meest voorkomend en nep of echt?

De Glock is het meest voorkomende vuurwapen waar de meeste schietincidenten mee plaatsvinden. Het wapen is blijkbaar geliefd onder criminelen. “Er zijn wel andere trends te zien in het gebruik van vuurwapens, maar de Glock blijft populair.”

Bestebreurtje zegt dat nepwapens alleen bij het NFI komen voor DNA-onderzoek. Van een afstand is een nepwapen bijna niet te onderscheiden van een echt wapen. “Tegenwoordig lijken nep en echt erg veel op elkaar.”