Tekst Ruben Murk

Een overvaller van een Parijse juwelier kreeg vorig jaar medelijden met zijn slachtoffer en gaf haar daarom een kus. Een fatale fout bleek achteraf.

"Zijn DNA op de wang van de winkeleigenaresse leidde uiteindelijk tot zijn aanhouding."

Zijn DNA op de wang van de winkeleigenaresse leidde uiteindelijk tot zijn aanhouding. Mogelijk heeft hier de doortastendheid van het slachtoffer en van de politie de zaak tot een goed einde gebracht, vertelt DNA-deskundige Jeroen Warnaar van het NFI.

Tal van media namen het verhaal van de Franse krant Le Parisien over. De twee overvallers bonden de vrouw vast en overgoten haar met een vloeistof. Ze vertelden haar dat het benzine was en dat ze haar in brand zouden steken als ze de alarmcodes niet zou afgeven. Door deze brute werkwijze konden de dieven zonder dat het alarm afging de winkel leegroven. Om het trauma van de vrouw te verzachten, kuste een van de overvallers haar op de wang.

Wassen

Het is begrijpelijk dat mensen die slachtoffer zijn van een misdrijf, de sporen van deze traumatische ervaring zo snel mogelijk willen wissen. “Deze vrouw heeft vermoedelijk haar gezicht niet gewassen’’, zegt Warnaar. “In dat geval was het DNA van de dader waarschijnlijk verloren gegaan.”

Bovendien heeft ze de politie vermoedelijk gedetailleerd verteld wat haar was overkomen en waar haar overvaller haar precies zoende. “Bij de forensische opsporing van de politie is veel ‘know-how’ over de verschillende forensische onderzoeksmogelijkheden. Direct de politie bellen als het kan, dat is meestal het belangrijkste.”

"De forensisch arts die het DNA-spoor veiligstelde, leverde bovendien precisiewerk."

Koelkast

DNA-sporen kunnen niet alleen verloren gaan door verstorende handelingen zoals wassen. De kwaliteit ervan gaat na verloop van tijd sowieso achteruit. Warnaar vergelijkt het met vers voedsel in een koelkast. “Als je dat donker, koel en droog bewaart, blijft het langer goed. En in de diepvries kun je het vaak jaren bewaren.”

De forensisch arts die het DNA-spoor veiligstelde, leverde bovendien precisiewerk. Normaal gesproken wordt een dergelijk spoor met zowel een bevochtigd als een droog wattenstaafje veiliggesteld, de zogenoemde ‘double swab’ techniek. “Doe je dat te hard, dan heb je kans dat je te veel DNA-materiaal van het lichaam van het slachtoffer zélf bemonstert. Doe je dat te zacht, dan bestaat juist de kans dat je geen DNA van de dader hebt.”